Με την υπ’ αρ. 234/14-06-2011, απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Αγ. Δημητρίου ενέκρινε το ψήφισμα που ακολουθεί:
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το νέο πακέτο μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, κάτω από την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται τους τελευταίους μήνες από τα διεθνή κέντρα ελέγχου των εθνικών οικονομιών, δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί έντονο προβληματισμό.
Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα στη χώρα μας αποτελεί την πιο ακραία ίσως μορφή των αδιέξοδων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα και σε άλλες χώρες χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες, δέχθηκαν τους τελευταίους μήνες μια πρωτοφανή επίθεση με αποτέλεσμα την κατακόρυφη μείωση του εισοδήματός τους και τη συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.
Η νέα γενιά βρίσκεται αντιμέτωπη με το πιο βαρύ ανεργιακό φάσμα και την ίδια ώρα ο δημόσιος τομέας της οικονομίας δυσφημείται συλλήβδην, δικαίως και αδίκως, στο πλαίσιο της ανάδειξης της ιδιωτικοποίησης των πάντων ως πανάκειας για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων.
Κι όλα αυτά, ως τώρα, δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ούτε η κοινωνία μπήκε σε τροχιά σταθεροποίησης ούτε οι αδηφάγες «αγορές» ικανοποίησαν την ακόρεστη πείνα τους.
Έτσι, ετοιμάζεται το τελειωτικό χτύπημα. Η διαφαινόμενη εκποίηση του κάθε μορφής εθνικού πλούτου που απέμεινε στη χώρα, μέσα από την καθημερινή διαμόρφωση ενός κλίματος απόλυτης κινδυνολογίας, έρχεται να επιβεβαιώσει τα πιο απεχθή σενάρια για την ολοκλήρωση ενός σχεδίου που εκπονείται εδώ και πολύ καιρό.
Όμως, όσα μέτρα τέτοιου τύπου και να ληφθούν, αν δεν υπάρξει ένας άλλος οικονομικός προσανατολισμός της χώρας, προσανατολισμός απεγκλωβισμού από τη «χάρτινη» και στροφής στην πραγματική οικονομία, δεν πρόκειται να σπάσει ο φαύλος, αέναος κύκλος της υποτέλειας της εξάρτησης και του διαρκούς κοινωνικού μαρασμού.
Η ύφεση, η αύξηση της ανεργίας, οι όλο και πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις, το κλείσιμο των καταστημάτων η αύξηση των ωρών εργασίας στο δημόσιο τομέα, γιατί στον ιδιωτικό ήδη επικρατούν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, η υποβάθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η αύξηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, είναι και θα είναι το διαρκές αποτέλεσμα των αδιεξόδων αυτής της πολιτικής.
Μιας πολιτικής που δυστυχώς εξυφαίνεται συντεταγμένα από τις ηγεσίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δείχνουν υποταγμένες, αν όχι απόλυτα ταυτισμένες με τις απρόσωπες, υπερεθνικές και απόλυτα απροσδιόριστες «αγορές», κάνοντας το σύνθημα περί Ευρώπης των Λαών να ηχεί όλο και ασθενέστερα στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο πιο κοντινός στον πολίτη θεσμός της οργανωμένης πολιτείας οφείλει να συνταχθεί με το συνδικαλιστικό κίνημα, οφείλει να συντονίσει τον παλμό του με τον παλμό των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των άνεργων, που αναζητούν τον τρόπο, με ενότητα και αποφασιστικότητα, να θέσουν φραγμό στην επέλαση των Νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά και να συμβάλουν στην προώθηση της εφαρμογής μιας διαφορετικής οικονομικής πολιτικής που θα εξασφαλίζει και θα διευρύνει τα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς και την απεμπλοκή της χώρας από την ύφεση, την κρίση και τα Μνημόνια της υποτέλειας και της εξάρτησης.
Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα στη χώρα μας αποτελεί την πιο ακραία ίσως μορφή των αδιέξοδων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα και σε άλλες χώρες χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες, δέχθηκαν τους τελευταίους μήνες μια πρωτοφανή επίθεση με αποτέλεσμα την κατακόρυφη μείωση του εισοδήματός τους και τη συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.
Η νέα γενιά βρίσκεται αντιμέτωπη με το πιο βαρύ ανεργιακό φάσμα και την ίδια ώρα ο δημόσιος τομέας της οικονομίας δυσφημείται συλλήβδην, δικαίως και αδίκως, στο πλαίσιο της ανάδειξης της ιδιωτικοποίησης των πάντων ως πανάκειας για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων.
Κι όλα αυτά, ως τώρα, δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ούτε η κοινωνία μπήκε σε τροχιά σταθεροποίησης ούτε οι αδηφάγες «αγορές» ικανοποίησαν την ακόρεστη πείνα τους.
Έτσι, ετοιμάζεται το τελειωτικό χτύπημα. Η διαφαινόμενη εκποίηση του κάθε μορφής εθνικού πλούτου που απέμεινε στη χώρα, μέσα από την καθημερινή διαμόρφωση ενός κλίματος απόλυτης κινδυνολογίας, έρχεται να επιβεβαιώσει τα πιο απεχθή σενάρια για την ολοκλήρωση ενός σχεδίου που εκπονείται εδώ και πολύ καιρό.
Όμως, όσα μέτρα τέτοιου τύπου και να ληφθούν, αν δεν υπάρξει ένας άλλος οικονομικός προσανατολισμός της χώρας, προσανατολισμός απεγκλωβισμού από τη «χάρτινη» και στροφής στην πραγματική οικονομία, δεν πρόκειται να σπάσει ο φαύλος, αέναος κύκλος της υποτέλειας της εξάρτησης και του διαρκούς κοινωνικού μαρασμού.
Η ύφεση, η αύξηση της ανεργίας, οι όλο και πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις, το κλείσιμο των καταστημάτων η αύξηση των ωρών εργασίας στο δημόσιο τομέα, γιατί στον ιδιωτικό ήδη επικρατούν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, η υποβάθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η αύξηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, είναι και θα είναι το διαρκές αποτέλεσμα των αδιεξόδων αυτής της πολιτικής.
Μιας πολιτικής που δυστυχώς εξυφαίνεται συντεταγμένα από τις ηγεσίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δείχνουν υποταγμένες, αν όχι απόλυτα ταυτισμένες με τις απρόσωπες, υπερεθνικές και απόλυτα απροσδιόριστες «αγορές», κάνοντας το σύνθημα περί Ευρώπης των Λαών να ηχεί όλο και ασθενέστερα στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο πιο κοντινός στον πολίτη θεσμός της οργανωμένης πολιτείας οφείλει να συνταχθεί με το συνδικαλιστικό κίνημα, οφείλει να συντονίσει τον παλμό του με τον παλμό των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των άνεργων, που αναζητούν τον τρόπο, με ενότητα και αποφασιστικότητα, να θέσουν φραγμό στην επέλαση των Νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά και να συμβάλουν στην προώθηση της εφαρμογής μιας διαφορετικής οικονομικής πολιτικής που θα εξασφαλίζει και θα διευρύνει τα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς και την απεμπλοκή της χώρας από την ύφεση, την κρίση και τα Μνημόνια της υποτέλειας και της εξάρτησης.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αγ. Δημητρίου, διερμηνεύοντας τα αισθήματα του λαού τον οποίο εκπροσωπεί:
Ø εκφράζει την απόλυτη απαρέσκειά του στα οικονομικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, υπό τις εντολές της «Τρόικας»,
Ø απορρίπτει τις συνταγές εκποίησης του δημοσίου πλούτου και των επιχειρήσεων του Δημοσίου και
Ø αντιτίθεται σε κάθε εφαρμογή πολιτικής που συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου