Πριν από μερικά χρόνια εάν κάποιος τυχαίος αφηγητής τολμούσε να εξιστορήσει όσα διαδραματίζονται στις μέρες ως περιγραφή μιας υπαρκτής πραγματικότητας, θα κινδύνευε να χαρακτηρισθεί γραφικός, επικίνδυνα ευφάνταστος ή και εντεταλμένος των μυστικών υπηρεσιών, με αποστολή να εγκαταστήσει τον φόβο στις ανθρώπινες συνειδήσεις.
Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκη
Ανέκαθεν αναρωτιόμουν εάν τα ανθρώπινα συναισθήματα αποτελούν μια πνευματική ιδιαιτερότητα του είδους μας καθιστώντας το μοναδικό ανάμεσα στα άλλα είδη της ζωικής αλυσίδας του πλανήτη μας. Αναρωτιόμουν επίσης εάν τα συναισθήματα ήταν η μυστική πηγή από την οποία ανέβλυζε η λογική μας ή το αντίθετο.
Στην πορεία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα μεν συναισθήματα είναι μέρος του χαρακτήρα μας που διαμορφώνεται ανάλογα μετά την γέννησή μας κάτι ανεξάρτητο κάτι ανεξάρτητο από τη λογική μας, η οποία αναπτύσσεται από τους κανόνες και τις συνθήκες ζωής μέσα στην κοινωνία που αποφασίσαμε να ενταχθούμε και να την συναποτελούμε ως μέλη της. Συνεπώς, τα ερεθίσματα χτίζουν τα συναισθήματα και οι κοινωνικοί κανόνες καθορίζουν τη λογική.
Ο φόβος ανέκαθεν αποτελούσε ένα από τα ισχυρότερα συναισθήματα και παρατηρώντας τις επιπτώσεις του στην ανθρώπινη συμπεριφορά διαπίστωσα ότι ως συναίσθημα ήταν ικανό να επηρεάσει και την λογική με την οποία οι άνθρωποι διαμορφώνουν την καθημερινότητά τους. Λογική και συναισθήματα λοιπόν θα μπορούσαν να αποτελούν μια αμφίδρομη σχέση καθοριστική για την ποιότητα ζωής και την συμπεριφορά των ατόμων.
Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες των διαθέσιμων ιστορικών βιβλίων πολύ εύκολα ανακαλύπτεις ότι ο φόβος χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην ιστορία των ανθρώπων κυρίως ως «εργαλείο» για να χαλιναγωγηθούν οι κοινωνικές μάζες, να κατασταλούν επαναστάσεις και να ακυρωθούν εκκολαπτόμενες μαζικές αντιδράσεις ή εξεγέρσεις.
Το αίσθημα του φόβου καθοδηγεί με απολυταρχικό τρόπο την λογική να αποδέχεται τα επιβαλλόμενα ως μοναδική λύση για την καθοιονδήποτε τρόπο επιβίωση. Οι ασθένειες, ο θρησκευτικός φανατισμός, οι πολεμικές συγκρούσεις, οι αιφνιδιαστικές οικονομικές κατολισθήσεις, οι απειλές για ένοπλες συγκρούσεις, οι ισοπεδωτικές νομοθεσίες, η καθοδηγούμενη εξαθλίωση των κοινωνιών αποτελούν μερικές μάσκες του φόβου οι οποίες ως χρηστικό εργαλείο επιλύουν κάθε πρόβλημα που προκύπτει μεταξύ των ελίτ που αποφασίζουν για το μέλλον του κόσμου μας.
Σκληρές ασθένειες, αδυσώπητοι ηγεμόνες, αιματηρές πολεμικές συγκρούσεις, φονικές επιδημίες, κατάρρευση των οικονομιών: Η αυτού μεγαλειότης, ο φόβος, προδιαγράφει το μέλλον του 21ου αιώνα με πειστικότατες μεθόδους.
ΠΗΓΗ www.olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου