Πέρι Χούντας

 
ΠΗΓΗ   http://olympia.gr
Γράφει η Όλγα Γ. Γεριτσίδου

Εδώ και καιρό αλλά τώρα όλο και πιο έντονα γίνονται αναφορές νοσταλγικές ή ‘εξ ανάγκης’ ή ‘προφητικές’ για την επάνοδο του στρατού, των στρατιωτικών και σχετικές περιγραφές της στρατιωτικής χούντας την οποία περιγράφουν ως καλύτερη και πιο ‘αδιάφθορη’ από την τωρινή χούντα, κάτι το οποίο είναι παντελώς ψευδές και απλή προπαγάνδα – προλείανση του εδάφους για την έσχατη λύση που το καθεστώς έχει λόγω της σθεναρής αντίστασης – αντίδρασης και άρνησης υπακοής του Ελληνικού Λαού.

Από αυτά τα λεγόμενα αλλά και τις πλέον επίσημες προτάσεις που γίνονται προς τον Ελληνικό Λαό για να δεχθεί μία στρατιωτική χούντα μπορούμε εύκολα πλέον και χωρίς την ανάγκη ειδικών γνώσεων να διαγνώσουμε πού προσπαθούν οι καθεστωτικοί να καταφύγουν εφ’ όσον το πείραμα ΓΑΠ ( δηλαδή, η επιβολή μέσω εξωσυνταγματικών δράσεων και ψυχολογικής / επικοινωνιακής βίας σε συνδυασμό με αστυνομοκρατία και καταναγκασμό ) έχει αποτύχει παταγωδώς. Και όχι μόνο έχει αποτύχει παταγωδώς αλλά έχει φέρει και το άκρως απειλητικό για το καθεστώς αποτέλεσμα της πολιτικοποίησης των Ελλήνων με την ταυτόχρονη αποκομματικοποίηση τους : τα δείγματα δηλαδή για την πολιτική ωρίμανση ενός Λαού και άρα την δυνατότητα χρήσης και συνειδητοποίησης της κοινωνικής και πολιτικής του παντοδυναμίας.

Τι λοιπόν είναι το σχέδιο όπως αυτό διαφαίνεται από τις διάφορες αναλύσεις και λεγόμενα ;

Πιθανώς θα έχουμε μία τραυματική και δραματικής κοινωνικής κακοποίησης χρεοκοπία, ή κάποιο άλλο δραματικό γεγονός ( ή κάτι το οποίο αντικειμενικά είναι ασήμαντο ή μέτριας σημασίας – επικινδυνότητας το οποίο όμως τα ΜΜΕ θα το ανάγουν στο επίπεδο της συντέλειας του κόσμου που προέβλεψαν οι Μάγια ) με επίκληση αναρχίας, ανικανότητας, χάους, κλπ.

Εν μέσω λοιπόν επικοινωνιακού πανζουρλισμού, συνεργάτες του καθεστώτος ( έως τώρα επιμελώς άσημοι ) θα ισχυρισθούν ότι ‘η χώρα διήγε σε κατάσταση εθνικής κρίσεως’ και άρα επιβάλλουν πραξικόπημα ( βλέπε ‘επανάσταση’ ) με πλήρη άρση του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο όνομα της ‘πατρίδας’. Ίσως για εντυπωσιασμό, να ‘τσακώσουν’ και κανέναν ο οποίος μετά θα το παίζει και ‘αντιστασιακός’ με τους υπόλοιπους ‘εξορία’ σε κάποιο Παρίσι ή Ν. Υόρκη να περιμένει πότε η φρίκη μίας τέτοιας ένοπλης χούντας θα κάνει τον Ελληνικό Λαό να ξεχάσει την δική τους ένοπλη ( με ΜΑΤ ) χούντα και δωσιλογισμό ώστε να επιστρέψουν ως ‘αντιστασιακοί θριαμβευτές’ με μηδενισμένο κοντέρ.

Ο Ελληνικός Λαός όμως θα έχει χάσει Δικαιώματα, Ανεξαρτησία, εδάφη ( ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία, τα Σκόπια και η Αλβανία ήδη έχουν τοποθετηθεί και περιμένουν ) και βεβαίως τίποτε δεν θα έχει διορθωθεί κοινωνικά και οικονομικά, αλλά κατά την διάρκεια της χούντας δεν θα υπάρχει δυνατότητα εγχώριας προσφυγής αφού πλέον δεν θα υπάρχει νομικό πλαίσιο.

Όσοι υμνούν τους ‘συνταγματάρχες’ επιμελώς κρύβουν αφ’ ενός ότι δεν επρόκειτο για απλούς στρατιωτικούς, αλλά για συνεργάτες του παλατιού, των πολιτικών και της ΚΥΠ οι οποίοι συνεργάστηκαν για να αποτρέψουν ευθαρσώς «την έκφραση της Λαϊκής Βούλησης» όπως αυτή υπήρχε επί Γρηγορίου Λαμπράκη. Κρύβουν επιμελώς ότι υπήρξαν, ακριβώς όπως και ο ΓΑΠ τώρα εντελώς κομφορμιστές στην βούληση εξωτερικών δυνάμεων και του κεφαλαίου ( βλέπε την άνθηση συγκεκριμένων μεγαλοεπιχειρηματιών και προστασία παλαιών ), από τις Η.Π.Α. μέχρι άλλες εκφάνσεις της Αμερικής και της παγκοσμιοποίησης, είχαν σκάνδαλα βεληνεκούς τα οποία συγκάλυψαν και διοίκησαν με μία τρομοκρατία εφάμιλλη αυτής που τώρα τελευταία επιβάλλει ο ΓΑΠ.

Συνεπώς, η έλευση μίας χούντας στρατιωτικής δεν αποτελεί πτώση της σημερινής δικτατορίας αλλά απλή μετεξέλιξη της σε κάτι που να δικαιολογεί περισσότερη ωμή βία ενάντια στον Λαό και επίσημη αυθαιρεσία και ασυδοσία χωρίς καν την ανάγκη δικαιολογίας της. Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει ως Ελληνικός Λαός να την δεχτούμε ακριβώς όπως δεν έχουμε δεχτεί και την χούντα Παπανδρέου.

Και είναι εμφανές ότι ο ΓΑΠ και η χούντα του έχουν αποτύχει αφ’ ενός από την ποσότητα ΜΑΤ που χρησιμοποιεί για να μπορέσει να κάνει διάγγελμα δύο ωρών κάπου και αφ’ ετέρου από το ύψος της ανυπακοής και απόρριψης των ‘νόμων’ που θεσπίζει σε σημείο που εκβιαστικά προσπαθεί να επιβάλλει εισπρακτικά μέσα με τον μοχλό του εκβιασμού της ηλεκτροδότησης ( δηλαδή, καθαρός εκβιασμός που δηλώνει ανημποριά οποιασδήποτε άλλης επιβολής και που και αυτή είναι αμφίβολης επιτυχίας έστω και για λίγες ημέρες ).

Ο στόχος του καθεστώτος είναι να παραδώσει το σύνολο της Ελλάδας στους ιδιώτες και τους επίδοξους κατακτητές που από το 1944 προσπαθούν να επιτύχουν αυτό το οποίο έχασαν. Και επειδή ο Λαός λέει σθεναρά όχι η τελευταία τους λύση είναι να την παραδώσουν κάποιοι επίσημοι χουντικοί, όπως παλαιότερα στην περίπτωση των πετρελαίων της Θάσου και των εδαφών και πλούτου της Κύπρου μας ( για να μην αναφέρουμε περιπτώσεις όπως του ΕΣΟ ΠΑΠΠΑΣ στην Μακεδονία και όχι μόνο ).

Στην ερώτηση και τι μπορούμε να κάνουμε εάν βγούν τα τάνκς έχει απαντήσει ο ίδιος ο Παττακός πολύ πρόσφατα και με περισσή περιφρόνηση : «εάν ο λαός μας έλεγε να φύγουμε θα φεύγαμε» αφού έχυναν αίμα όπως παραδέχτηκε μετά από ερώτηση.

Το θέμα είναι ότι χύθηκε πολύ περισσότερο αίμα με την παραμονή τους και μετά με τον μηχανισμό που ήδη περιέγραψα ανωτέρω υποθηκεύτηκε το μέλλον της Χώρας μας κατά την μεταπολίτευση με την επάνοδο όλων των σαρακιών με τα οποία συνεργάστηκαν οι χουντικοί για να φιμώσουν τον Λαό το 1967 και κυριολεκτικά να τον βάλουν στον γύψο.

Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Η χούντα ΓΑΠ θα πέσει μόνο από εμάς ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΟΒΟΥΣ. Και μετά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να έρθει κανένας ‘εθνοσωτήρας’ διότι ο μόνος Εθνοσωτήρας είναι ο Ελληνικός Λαός που σώζει το Έθνος του ανέκαθεν, κάτι που αποδεικνύεται ιστορικά.

Στις ημέρες που είμαστε, και με το τί μας ετοιμάζουν εμφανές δεν μπορούμε πλέον να φοβόμαστε για το τί μπορεί να μας συμβεί εάν βγούμε σε μία διαδήλωση όλοι μαζί με στόχο να καθαρίσουμε την Βουλή ΜΑΣ από όλους αυτούς τους επίορκους, γόνους και εχθρούς μας όπως μας επιτάσσει το Σύνταγμα μας που αυτοί έχουν κατακουρελιάσει αλλά το οποίο είναι ποτισμένο ήδη σε Αίμα Ελληνικό στο οποίο έχουμε χρέος.

Πολλά τα αποφθέγματα για το πώς όποιος φοβάται χάνει και αυτά τα οποία ελπίζει να κρατήσει αλλά ακόμα υπάρχει η προτροπή και στο Ευαγγέλιο ( καθώς και στην Ελληνική μας Παιδεία ) ότι «όποιος φοβάται ότι θα χάσει την ζωή του την χάνει, όποιος δεν φοβάται να την χάσει την κερδίζει».

Έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε την κυκλική μετάλλαξη της χούντας και των κατακτητών από στρατιωτική σε κομματική σε αστυνομοκοινοβουλευτική και πάλι σε στρατιωτική, κ.ο.κ. αενάως.